Día internacional das mulleres rurais. Vídeo 2018
Construíndo a resiliencia das mulleres rurais a raíz do COVID-19
As mulleres e as nenas están en desvantaxe nesta pandemia, un problema que se agrava máis aínda nas zonas rurais. As mulleres rurais xa enfrontaban, e enfróntanse, a batallas previas específicas na súa vida diaria a pesar dos seus roles crave na agricultura, a subministración alimentaria e a nutrición.
As normas sociais restritivas e os estereotipos de xénero tamén poden limitar a capacidade das mulleres rurais para acceder aos servizos de saúde.
A pesar de todo iso, estiveron ao pé do canón na pandemia, mesmo cun traballo de coidados do fogar non remunerado que foi en aumento.
Desde esta perspectiva, nas aldeas remotas, especialmente nas máis marxinadas, necesitamos medidas para aliviar a carga do coidado e redistribuíla mellor entre mulleres e homes.T
Tamén necesitamos avogar por servizos e infraestruturas básicas suficientes (auga, saúde, electricidade, etc.) para apoiar o traballo doméstico e de coidados produtivo e non remunerado das mulleres, que se ve agravado pola crise.
A pandemia tamén aumentou a vulnerabilidade dos dereitos das mulleres rurais á terra e os recursos.
As normas e prácticas discriminatorias de xénero impiden que as mulleres exerzan os dereitos sobre a terra e a propiedade na maioría dos países e as viúvas de COVID-19 corren o risco de ser desherdadas. A seguridade da tenencia da terra das mulleres tamén se ve ameazada a medida que os migrantes desempregados regresan ás comunidades rurais, o que aumenta a presión sobre a terra e os recursos e agrava as diferenzas de xénero na agricultura e a seguridade alimentaria.
Os investimentos con perspectiva de xénero nas zonas rurais nunca foron máis críticas.
É por iso que o tema deste Día Internacional das Mulleres Rurais é "Construír a resiliencia das mulleres rurais a raíz do COVID-19", para crear conciencia sobre as loitas destas mulleres, as súas necesidades e o seu papel fundamental e clave na nosa sociedade.
As mulleres rurais -unha cuarta parte da poboación mundial- traballan como agricultoras, asalariadas e empresarias. Labran a terra e plantan as sementes que alimentan nacións enteiras.
Ademais, garanten a seguridade alimentaria das súas poboacións e axudan a preparar ás súas comunidades fronte ao cambio climático.
Con todo, como sinala ONU Mujeres, as campesiñas sofren de maneira desproporcionada os múltiples aspectos da pobreza e a pesar de ser tan produtivas e boas xestoras como os seus homólogos masculinos, non dispoñen do mesmo acceso á terra, créditos, materiais agrícolas, mercados ou cadeas de produtos cultivados de alto valor.
Tampouco gozan dun acceso equitativo a servizos públicos, como a educación e a asistencia sanitaria, nin a infraestruturas, como a auga e saneamento.
As barreiras estruturais e as normas sociais discriminatorias continúan limitando o poder das mulleres rurais na participación política dentro das súas comunidades e fogares.
O seu labor é invisible e non remunerado, a pesar de que as tarefas aumentan e endurécense debido á migración dos homes. Mundialmente, con poucas excepcións, todos os indicadores de xénero e desenvolvemento mostran que as campesiñas se atopan en peores condicións que os homes do campo e que as mulleres urbanas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario