Benvida/o ó blog do CDR " O Viso"

Benvida, benvido ó blog do Centro de Desenvolvemento Rural "O Viso".................. O que cres é o que creas.

sábado, 31 de octubre de 2020

Tocou rozar algúns terreos que as ovellas e os burros non deron mantido limpos


Algunha facenda do CDR (burros e ovellas) son empregadas para manternos bastantes terreos, fincas como pasteiros e pradarías que a vecindade nos cede. Normalmente terreos pequenos nos arredores das casas que os granxeiros e agricultores non traballan. E que empregamos como pasto extensivo.

Máis de oito hectáreas que co pastoreo, a rotación permanente dos animais, a sega de herba para facer pacas, a roza de toxos, silvas, fentos... para estrar a corte (o lugar a cuberto onde comen ou dormen os animais para mantelos secos e, ao mesmo tempo, que fagan esterco que empregamos para mellorar a terra). Nalgunhas ocasións non damos "mantido a raia" a vexetación espontánea cos traballos de mantemento que facemos os traballadores e as persoas voluntarias que nos axudan nestas tarefas.  

Contribuímos así ó mantemento da diversidade e dunha paisaxe humanizada que forma parte do noso patrimonio. Nun territorio no que todo "nos fala" porque se da unha marabillosa simbiose entre as persoas e a paisaxe, a contorna. 

Grazas ó Concello de Sarreaus que nos posibilitou dispoñer unhas horas do Pepe (un auténtico profesional no manexo do tractor habilitado para esta labor) e rozar algúns anacos en tres terreos que teñen arredor casas e que convén manter limpos para evitar males maiores no caso dalgún incendio.









miércoles, 14 de octubre de 2020

15 de outubro: Día Internacional das Mulleres Rurais

Día internacional das mulleres rurais. Vídeo 2018  

Construíndo a resiliencia das mulleres rurais a raíz do COVID-19 

As mulleres e as nenas están en desvantaxe nesta pandemia, un problema que se agrava máis aínda nas zonas rurais. As mulleres rurais xa enfrontaban, e enfróntanse, a batallas previas específicas na súa vida diaria a pesar dos seus roles crave na agricultura, a subministración alimentaria e a nutrición. 
As normas sociais restritivas e os estereotipos de xénero tamén poden limitar a capacidade das mulleres rurais para acceder aos servizos de saúde. 
A pesar de todo iso, estiveron ao pé do canón na pandemia, mesmo cun traballo de coidados do fogar non remunerado que foi en aumento. 
Desde esta perspectiva, nas aldeas remotas, especialmente nas máis marxinadas, necesitamos medidas para aliviar a carga do coidado e redistribuíla mellor entre mulleres e homes.T
Tamén necesitamos avogar por servizos e infraestruturas básicas suficientes (auga, saúde, electricidade, etc.) para apoiar o traballo doméstico e de coidados produtivo e non remunerado das mulleres, que se ve agravado pola crise. 
A pandemia tamén aumentou a vulnerabilidade dos dereitos das mulleres rurais á terra e os recursos. 
As normas e prácticas discriminatorias de xénero impiden que as mulleres exerzan os dereitos sobre a terra e a propiedade na maioría dos países e as viúvas de COVID-19 corren o risco de ser desherdadas. A seguridade da tenencia da terra das mulleres tamén se ve ameazada a medida que os migrantes desempregados regresan ás comunidades rurais, o que aumenta a presión sobre a terra e os recursos e agrava as diferenzas de xénero na agricultura e a seguridade alimentaria. 
Os investimentos con perspectiva de xénero nas zonas rurais nunca foron máis críticas. É por iso que o tema deste Día Internacional das Mulleres Rurais é "Construír a resiliencia das mulleres rurais a raíz do COVID-19", para crear conciencia sobre as loitas destas mulleres, as súas necesidades e o seu papel fundamental e clave na nosa sociedade. 

A inestimable contribución das mulleres rurais ao desenvolvemento 

As mulleres rurais -unha cuarta parte da poboación mundial- traballan como agricultoras, asalariadas e empresarias. Labran a terra e plantan as sementes que alimentan nacións enteiras. 
Ademais, garanten a seguridade alimentaria das súas poboacións e axudan a preparar ás súas comunidades fronte ao cambio climático. 
Con todo, como sinala ONU Mujeres, as campesiñas sofren de maneira desproporcionada os múltiples aspectos da pobreza e a pesar de ser tan produtivas e boas xestoras como os seus homólogos masculinos, non dispoñen do mesmo acceso á terra, créditos, materiais agrícolas, mercados ou cadeas de produtos cultivados de alto valor. 
Tampouco gozan dun acceso equitativo a servizos públicos, como a educación e a asistencia sanitaria, nin a infraestruturas, como a auga e saneamento. 
As barreiras estruturais e as normas sociais discriminatorias continúan limitando o poder das mulleres rurais na participación política dentro das súas comunidades e fogares. 
O seu labor é invisible e non remunerado, a pesar de que as tarefas aumentan e endurécense debido á migración dos homes. Mundialmente, con poucas excepcións, todos os indicadores de xénero e desenvolvemento mostran que as campesiñas se atopan en peores condicións que os homes do campo e que as mulleres urbanas.

 

lunes, 5 de octubre de 2020

Día mundial dos animais

Con motivo da celebración, onte, deste día, lembramos aquí a nosa aposta por ligar o desenvolvemento ó territorio, ó coidado do territorio. Porque as raíces dun territorio teñen as mesmas funcións que as dunha planta: arraigarse á terra e facilitar o crecemento dos seres vivos que a habitamos.
 

 O 4 de outubro celébrase o Día Mundial dos Animais, unha data promovida pola Organización Mundial de Protección Animal, co obxectivo de frear a extinción de moitas especies ó longo e ancho do mundo.

Elixiuse este día en particular por coincidir co santo dos animais San Francisco de Asís, quen en vida considerou que todos os seres que habitamos a terra somos criaturas de Deus.
Alá polo ano 1200, cando San francisco de Asís era apenas un raparigo, el dixo "que debemos comprender cal é o noso lugar na Terra, xa que o benestar de nós está integrado ó benestar de todos os animais e o medio ambiente".
As súas palabras, non foron comprendidas para nada naquela época, pero actualmente todos os seres humanos sabemos de certo, cuan sabia e premonitoria, foi aquela frase.
A intención de celebrar o Día Mundial dos Animais, é lembrarnos que, aínda que dicimos que somos a especie máis evolucionada, iso non lle quita os dereitos e protección ó resto dos animais do planeta.
Porque tal e como lle explican a Simba no Rey León, todos formamos parte dunha cadea coñecida como o ciclo da vida, e a destrución de calquera especie xera grandes estragos na natureza.