Benvida/o ó blog do CDR " O Viso"

Benvida, benvido ó blog do Centro de Desenvolvemento Rural "O Viso".................. O que cres é o que creas.

lunes, 16 de octubre de 2017

Día e noite. Vida e morte.


 
Velaquí o pimeiro nacemento deste "veroño". O sábado naceu esta pequena cría en Lodoselo. A tempada que leva pasado a facenda que anda no monte non ten sido nada boa con esta seca. Nin pasto, nin froita (mazás, sobre todo) que caia das árbores coma outros anos, nin landras... Con todo, imos indo. 
Pero, tamén traemos aquí a outra imaxe cun só día polo medio. O país ardendo ó longo do domingo e o "luns negro". Os que cremos que a educación ten que ter unha necesaria relación co medio que permita o arraigo co territorio atopamos que dias así fannos dubidar da especie humana. Haberá que admitir aquilo de que canto máis coñezo á xente máis lle quero ó meu can /cadela (Néboa)? Hoxe sí. Porque está claro que non arde o monte, queiman o monte e con el a vida. Estamos tristes, enfadados. 






 Estas son algunhas imaxes do día de hoxe na Limia. Xinzo de Limia ás 13.43 e ás 14 h. Tomadas de Ricardo Sieiro, Montse Lama e Xosé Calleja. Irrrespirable, espantoso, arrepiante.A xente maior atónita por esta "noite en pleno día" e o alumnado do colexio aínda máis perplexos, perturbados. 



lunes, 25 de septiembre de 2017

LODOSELO redescubre a súa beata. A Voz de Galicia. 24 de setembro

https://www.lavozdegalicia.es/noticia/ourense/sarreaus/2017/09/24/lodoselo-redescubre-beata/0003_201709O24C8991.htm

La religiosa limiana Dorinda Sotelo será subida a los altares en noviembre, tras trece años de trámites


XINZO / LA VOZ 
El beato es un difunto cuyas virtudes y atributos espirituales especiales han sido reconocidas por el Papa. Puede ser honrado con culto por los católicos. Solo una veintena de ourensanos gozan en la actualidad de tal honor. La siguiente, en noviembre, será una humilde religiosa limiana nacida en Lodoselo (Sarreaus) el 16 de febrero de 1915. Una ceremonia en Madrid, presidida por el prefecto para la Congregación de las Causas de los Santos, el cardenal Ángelo Amato, pondrá el punto y final a un largo proceso de tramitación eclesiástica iniciado hace ahora 13 años en Valencia. Ese tributo está reservado a aquellos que entregaron su vida por defender la fe y supone el paso previo a una eventual canonización.

Su aldea natal se prepara para el gran día. No serán pocos los antelanos que se desplacen hasta la capital de España ese día para asistir a la ceremonia. Uno de las primeras actividades preparatorias aconteció el pasado 17 de agosto, durante la fiesta del pueblo. Un retrato de la futura beata, diseñado en Italia por encargo del arzobispo de Belcastro, el también limiano José Rodríguez Carballo, preside ya uno de los laterales del templo del pueblo. A más largo plazo, la edición de un libro y una bibliografía sobre la finada religiosa serán impulsadas por la parroquia y la diócesis.
La historia de Dorinda Sotelo Rodríguez es poco conocida para muchos vecinos de su comarca. Era la mayor de cuatro hermanos, todos ya fallecidos, e hija de labradores. «Desde muy joven manifestó su vocación religiosa», señala el párroco de la aldea, José Manuel Sobrino Fernández. Cursó sus estudios en Ourense, en el colegio de la Purísima. Posteriormente se desplazó a Madrid y luego a Barcelona. Eran los albores de la guerra civil española. En la ciudad condal, Dorinda tuvo la opción de escapar del acoso de los milicianos republicanos. «Al ser aún novicia, su superiora le ofreció la opción de volver a casa, algo que ella rechazó», expone el párroco. Un médico refugió a la joven y a otra compañera en su casa, figurando ambas como empleadas del hogar. No valió de nada. Fueron denunciadas como religiosas y martirizadas el 24 de octubre de 1936. «Se la asesinó con una gran saña. Su cadáver quedó irreconocible a consecuencia de las heridas», relata el sacerdote de Lodoselo.

La casa natal de Dorinda aún se conserva en buen estado en el casco histórico de Lodoselo. En su patio todavía se mantiene un viejo retrato de la futura beata y otro de sus padres. Varios sobrinos de la religiosa viven en Sarreaus. Sus vecinos no ocultan su satisfacción por el reconocimiento a la beata. «Es una satisfacción para el pueblo. Fue una persona apegada a su aldea», asegura una lugareña.

«El día que colocamos su retrato en la iglesia fue muy especial. Esa jornada hubo una enorme carga emotiva entre los fieles, muchos de ellos lloraron. Dorinda es una hija de Lodoselo, fue bautizada en una vieja pila que aún se conserva en el templo. Varios de sus sobrinos viven y es una familia de toda la vida del pueblo», asevera Sobrino Fernández.
Desde mediados de noviembre, aquella sencilla Hija de la Caridad podrá ser reverenciada en los templos.

domingo, 20 de agosto de 2017

Sor Dorinda Sotelo: retrato na igrexa de Lodoselo


José R. Carballo, arzobispo de Belcastro, Pepe, para os veciñ@s, presidiu un acto o día 17 de agosto na igrexa de Lodoselo, que el mesmo califica de moi emotivo na prensa. 

«El jueves tuvimos un acto muy emotivo en la iglesia de Lodoselo. Se inauguró allí un retrato de la que será la primera beata del municipio de Sarreaus, Dorinda Sotelo Rodríguez. Tendrá ese reconocimiento el 11 de noviembre en Madrid. Es una gran noticia y un enorme orgullo para un pueblo pequeño», aseguró.
Dorinda Sotelo fue una novicia de la orden de las Hijas de la Caridad que murió en 1936 con tan solo 21 años. Fue la mayor de cuatro hermanos. Hija de labradores muy humildes, fue asesinada al inicio de la Guerra Civil. «Su cuñada aún vive en el pueblo y tiene sobrinas allí», comenta el arzobispo. La provincia ourensana cuenta en la actualidad con dos santos y veinte beatos.












domingo, 9 de julio de 2017

Campamento verán 2017

Fomos engadindo aquí algunhas imaxes do día a día... Na rectoral; no campo da Lama; na aula da Natureza (act. ambientais de recoñecemento de árbores e contacontos nas cabanas); nos diferentes obradoiros; cos animais; na piscina municipal de Sarreaus; coa actividade de cociña intercultural (Noruega, Hawai, México, Marrocos); coas tendas de acampada; nos desprazamentos...  Con Belén e Iñaqui de Alicornio Organic Liquors / Licores Ecolóxicos Alicornio en Sarreaus; vendo o nacemento de dous años; montando unha verbena dun pobo con bar, orquestra, colchonetas e tiro... Pasándoo ben! Moitísimas grazas a tod@s os que fixestes isto posible. Parabéns!!!

viernes, 12 de mayo de 2017

Xeada matadora o 27 de abril



Despois dun mes de abril cunhas temperaturas cálidas, aínda que con escasísimas precipitacións, viñeron unhas xeadas (falouse de menos sete e menos oito graos) que deixaron aniquilados todos aqueles brotes que estaban vizosos polo bo tempo. 
Así as patacas que brotaran, os plantíos que se puxeran (verza, remolacha...), os castiñeiros, os nogais... e ata algúns carballos (o quercus pyrenaica) sufriron unha noite aniquiladora. A froita que xa se vía enxendrada (algunhas cereixas, peras...) tamén quedou chamoscada. O centeo, o trigo, a herba, o buxo de arredor da vivenda comunitaria... Muchou todo!
O vento destes días estalles arrincando as follas e nalgúns momentos isto parece o outono. 

Algunha xente maior lembrávanos o ano da fame; de cando veu unha xeada así e levara o pan...
Afortunadamente son outros tempos e temos outros posibles (que entón non había) pero é sangrante  pasear polo nosa contorna e ver o que lle está costando á natureza reporse; mesmo en algunha árbore que quedou totalmente abrasada estalle abrindo a casca... Chegará a secar? 
 

   




domingo, 20 de noviembre de 2016

Premios da Crítica 2016... Parabéns Maribel!

Si, porque a nosa "Maribel" está entre o grupo de premiados na 39ª edición da Fundación Premios Da Crítica Galicia. Aínda que agora vive en Celanova para nós segue a ser aquela rapaciña boa que se criou no barrio do Outeiro; por iso queremos felicitala desde o CDR O Viso; a ela e a toda a súa familia ( especialmente ós seus avós, Francisco e Isabel). 
Daquelas primeiras actividades que se fixeron desde a Asociación Cultural O Cruceiro, que despois deu pé ó CDR "O Viso" a dos estudos dirixidos ou "doblescola" (L. Milani e a escola de Barbiana era un referente) foi unha das accións que sempre nos mantivo especilamente unidos con tod@s e cada un dos nen@s do pobo. Se non lembro mal, fomos co tractor do Ramón (o tío de Maribel) buscar as mesas e as cadeiras que nos deran na Agrupación escolar de Sarreaus para que na escola do pobo (que na década dos oitenta recuperamos do seu estado de abandono e semi ruinoso) poideramos ir facer os deberes... E moitas máis cousas: Preescolar na Casa, Xornadas de formación popular, escola de adultos, entroidos, magostos... 

Agora Maribel, Isabel Mociño González, entre outras cousas, ten levado adiante unha interesante labor a prol da literatura infantil e xuvenil galega. Aquí aparece como autora do libro que ven de ser premiado:
"Historia da Literatura Infantil e Xuvenil Galega" (Xerais, 2015), premio en la modalidad "Investigación" de los XXXIX "Premios da Crítica Galicia 2016".
Monografía coordinada por Blanca-Ana Roig Rechou. 

Autoras: Blanca-Ana Roig Rechou, Eulalia Agrelo Costas, Pilar Pili Bendoiro Mariño, Mar Fernández Vázquez (Mfv Ice-usc), Carmen Ferreira Boo, Isabel Mociño González, Marta Neira Rodríguez e Isabel Soto. 


Os Premios da Crítica Galicia 2016 son uns galardóns que teñen como obxectivo o de facer público o recoñecemento que, dentro do marco xeral da cultura galega, merecen os labores individuais ou colectivos que cada ano cristalizan en achegas relevantes para os diversos ámbitos da creación cultural e da investigación do país. De feito, nas súas 39 edicións estes galardóns recoñeceron o traballo de destacadas figuras e iniciativas, exemplo da diversidade e riqueza lingüística e cultural do país.

martes, 1 de noviembre de 2016

O noso José Miguel na tv3

   Cunha gran alegría, aínda que xa é unha nova non reciente, poñemos este enlace da televisión catalana onde saíu o noso amigo José Miguel. Parabéns !!! Parabéns tamén para Isabel, Socorro, Irene, Ánxela... Desde a distancia pero sempre na lembranza as moitas achegas que esta familia ten feito ó CDR O Viso, ó pobo de Lodoselo.  

http://www.ccma.cat/tv3/alacarta/telenoticies-comarques/un-estudi-de-lirta-posa-les-bases-per-al-futur-control-de-les-formigues-en-citrics/video/5623836/



martes, 30 de agosto de 2016

Máis partos en agosto... e moita solidariedade co CDR.






 Si, se en xullo naceran dous años agora en agosto chegaron outros oito. E pitiños... E aínda que vai agostando o campo quedan recunchos verdes onde levar a facenda pacer. Como sempre os animais teñen algo especial para os nen@s; velaquí unha mostra; ata o gatiño se coloca para recibir caricias e mesmo se pon "chuliño" para a foto. 
Ademais agradecer desde aquí a todas as persoas que visitan e acompañan ós nosos maiores en "a túa outra casa" ou que donan produtos da horta para o noso comedor comunitario: leitugas, feixóns, cabaciñas... de Vilar de Santos, Lodoselo, Freixo, Cortegada... Ou nos deixan terreos, casas... Moitísimas grazas a Francisco e Rosa, Carlos, Concha, Asunción, Belén e Iñaki, Modesta, Paco, Eloy, Cesáreo, Francisco, José, Jesús, Ramiro, Aníbal, Carmen, Josefa, Pepe, Domingos.......................................................................(longuísimos puntos suspensivos).
 Sen o continuo apoio da moita xente que o fai isto non sería o que é. Sería outra cousa pero endexamais tería o encanto de ser unha mostra de boa veciñanza, do sentimento comunitario, dos valores que sempre caracterizaron ás persoas do medio rural.
Na procura dunha nova ruralidade hai sinais de identidade que queremos amosar para que sigan formando parte da nosa idiosincrasia (da nosa maneira de ser).  E parécenos que promover isto é outra maneira tamén de facer polo desenvolvemento do noso medio.




viernes, 19 de agosto de 2016

Unha e outra cara (cruz) das festas patronais

  

Ocorre que as imaxes que poñemos das festas de Lodoselo son "guays": o campo da Lama cheo de xente, alegría, diversión... E tod@s nos alegramos de que sexa así. Pero velaquí como tratamos a nosa terrra, a pouca concienciación cívica; aquí tedes unhas imaxes de como queda o escenario dos eventos. Calquera se da conta de que isto é unha sinal máis do pouco sentidiño comunitario, social que a veces amosamos. Nestes días no que xente está indignada porque arden os montes (un ano si e outro tamén, dependendo do tempo atmosférico), estas imaxes amosan ben as claras canta xente se afana en destruír o noso paraíso. Teremos que artellar algunhas propostas para que os vindeiros anos non se repita esta cruz. 

jueves, 4 de agosto de 2016

Mércores de Pobo escola en agosto

Onte, mércores 3 de agosto, tivemos unha xornada de pobo escola.
 Sendo que ó longo do curso pasan por aquí, sobre todo, grupos organizados de colexios, asociacións, etc. quixemos ofertar esta posibilidade de participación: Que se poidan anotar e participar todas aquelas persoas interesadas que están por aquí de paso, de vacacións... Pero tamén para aquel@s que queren volver a vivir esta xeitosa experiencia. 
Velaquí unhas imaxes da xornada de onte: xogando, aprendendo na forxa, no río, polas rúas do pobo, tamén cos animais, xantando no comedor comunitario...
  Pobo escola: aprendendo no pobo, do pobo, o pobo.
 E, lembra, tamén podes anotarte para participar na do vindeiro mércores día 17 e /ou 24 de agosto. 

lunes, 4 de julio de 2016

Herba, enxame, nacementos... E comeza o campamento !!!



 Chegou o verán e a preparar a herba seca; este ano hai moitísima!. Controlándonos, as cegoñas que criaron esta tempada no campo da Lama. Coas tomas do Alberto que viviu a a chegada dun enxame ó patio da rectoral...  E o nacemento de dous años xusto nas vísperas do arranque do campamento. A gozar do verán!!!



           


http://www.kizoa.es/Editar-Videos-Movie-Maker/d53186152k5029557o1l1/caqmpamento-2016-1-da

jueves, 26 de mayo de 2016

Co alumnado do Ceip Rosalía de Xinzo

Facendo o pan, paseando no carro co Fariñeiro, no recuncho do Carballo con Botas, facendo papel reciclado, coas ovellas, coas galiñas con pitiños e chocando, cos coellos, co ourizo cacheiro, coa Néboa, observando a cegoña que está a criar na Lama e gozando dun espectacular día deste mes de maio. Moitas grazas a tod@s os que facedes isto posible: Alberto, Bruno, Marta, Mouna, Francisco...
Se a semana pasada estiveran por aquí os Escolapios de Monforte de Lemos, a Casa dos Pitufiños, o CPI de Cambeo (dous días), esta foron a escola infantil Monicreques, CPI Tomás de Lemos e os de infantil de 3 anos un día e outro os de terceiro de primaria do Ceip Rosalía de Castro. Antes estivemos nas Patacas fritas Guays (moitas grazas Pepón, Estela, Dani...) en Piñeira Seca e despois de tanta actividade en Lodoselo, xa de volta, pasamos pola parcela da Sociedade Galega de Historia Natural aquí na Veiga, entre Lodoselo e Vilaseca para vermos o que se ten traballado na Operación Conícora. 

jueves, 19 de mayo de 2016

Postoiro, colaborador do CDR O Viso


Si, unha sorte ter na comarca xente coma Anxo, Carlos... E nomealos a eles é tamén lembrar a Miguel, o crego de Parada de Outeiro (Vilar de Santos) e a "Vincallo". Desde o CDR O Viso sabemos ben da "calidade" desta xente que leva moitos anos colaborando con nós (si, tamén da calidade das cebolas, porros, leitugas, repolos...); eles achégannos produtos para o comedor comunitario. Moitas grazas e parabéns pola traxectoria. 

lunes, 2 de mayo de 2016

O CIFP Portovello pasou unha xornada con nós




 


Alumnado de dous ciclos, Ciclo superior de Educación Infantil e do ciclo de Atención a Persoas en situación de dependencia do réxime de persoas adultas, pasaron unha xornada en Lodoselo. 
Con Lucía e Marta estiveron vendo cómo se está a desenvolver o programa de Educación Infantil Familiar na Comarca da Limia e os programas para maiores de Prevención de la dependencia e fomento da autonomía persoal non só nas dependencias do Centro senón e tamén nos propios domicilios. Tamén fixemos pola tarde un percorrido polo pobo para achegarnos ó forno onde algúns dos participantes viñeran como nen@s co Ceip no que estudaran Infantil e Primaria. Como trouxo a foto volvemos facer outra co mesmo encadre neste caso -con ela- na mesma posición máis ou menos.      
Agradecer ao profesorado e alumnado o apoio que para nós supón a súa presenza aquí. Seguimos en contacto na procura de facer mellor un traballo de apoio á comunidade e o compartirmos as inquedanzas, problemáticas, o día a día.  

domingo, 17 de abril de 2016

Celebramos en Lodoselo as II NEG Xornadas de Educación e Cultura Tradicional

E gozamos da boa compaña... Nas dependencias da casa rectoral, polo pobo, no centro de inclusión, polos arredores do pobo (na Rañada...). E aprendemos pasándoo moi ben porque é todo un luxo termos entre nós a Antón Castro, Carme Campo e Chus Caramés, Xavier Blanco, Os Chichisos... Música, oralidade, entorno natural, instrumentos, formación permanente, memoria colectiva...
 O día que me dixeches o da palla do palleiro, comecei a entende-lo mundo da palleta e do punteiro. Volvín ó día seguinte pola mañanciña cedo e alumbráchesme unha nota co segredo do gaiteiro. Como cho hei agradecer! Meu amigo compañeiro. O gaiteiro verde. Xavier Blanco

martes, 5 de abril de 2016

Unha parella de cegoñas como contrapunto ó tanatorio


   Non é nada novo dicir que no noso medio rural una das imaxes máis duras é ter contemplado a conversión das escolas en tanatorios; no noso caso a escola seguíase empregando para máis cousas, para “todo”. O sentido común foinos levando a utilizala para facer festas, comidas, reunións, charlas, ximnasia… Tamén local electoral. Si, o local social do pobo. 
   E velaí, que cando a lóxica é empregar un espazo coma este para as diversas actividades de todos, un espazo multifuncional… Parece ser que chega Sanidade e prohibe que isto sexa así; se é tanatorio non se pode empregar para outra cousa máis. E tras varias xuntanzas a veciñanza manifesta velar ós defuntos e querer ser velados no pobo. E comezan as obras de acondicionamento dunha parte do local para este fin específico que ninguén espera que se empregue moito, aínda que todos sabemos que a morte é segura. Con todo, nestes últimos anos a media non chega a dez nun ano. ¡Unha mágoa reconverter un local para isto só! Pero, non queda outra: a administración funciona así.

   Pois ben, a nota discordante neste espazo de morte, soidade e desesperanza é que a  escasos 70 metros en liña recta, nestes últimos días de marzo e primeiros de abril chegaron dúas parellas de cegoñas; témoslle postos dous niños no campo da Lama pero non os empregaron ata o de agora. Por fin, parece que unha parella quedou nun deles. Ademais por fin, estes días tamén se empezou a escoitar o cuco. Si, é, parece, a outra cara da moeda.