A localización e natureza do Forum Limicorum a debate

 

 O pasado martes, 23 de setembro, estivemos en Vilar de Santos na presentación do libro “Tres puntos de vista sobre o Forum Limicorum” publicado pola Fundación L. Monteagudo no que catro arqueólogos amosan o seu parecer sobre a situación e natureza do Forum Limicorum, centro tradicionalmente vencellado ó pobo prerromano e despois romanizado polos Límicos. Moitísimas grazas polo convite, pola obra realizada, polo interese do público que encheu o salón de actos (tendo que cambiarmos de sitio porque no Museo da Limia non tiñamos sitio para todas e todos).

No empeño de superar a idea dun único centro urbano limicense resultou que algúns propoñen un modelo de posible dobre centralidade: por un lado o monte do Viso (Lodoselo/Nocelo da Pena, no Concello de Sarreaus) como posible centro político relixioso e por outro Xinzo de Limia como núcleo económico e comercial. Aquí deixamo o enlace ó pdf onde se pode descargar o libro. 

https://fundacionlmonteagudo.com/storage/publicacions/2025-forum-limicorum-flm-red-XjEm.pdf

Poñemos a continuación un anaco do que escribe o noso arqueólogo veciño de Escornabois, Manuel García Valdeiras, e que da idea do que tan espectacularmente explicou no acto:  

"A posibilidade de localizar o Forum Limicorum en Xinzo pode ser moi suxestiva para recrear un glorioso pasado da actual capital comarcal, unha forma de rendibilizala historia, pondo en valor o patrimonio cultural de cara á explotación turística. A Historia e a Arqueoloxía, naceron como armas políticas na construción dos estados-nación; dende hai unhas décadas son, ademais, valores económicos de mercado. Pero as teorías históricas téñense que sustentar en probas, senón corren o risco de converterse en inventios que só serven para propiciar peregrinatios ós santos lugares da historia local.

En resumo, no complexo arqueolóxico do monte do Viso, no que se localizan non menos de seis xacementos diferentes, que van dende a Idade do Bronce ata a Alta Idade Media e que ocupan unhas 145 ha de extensión temos rexistrado nove epígrafes e un miliario.

Hai que ter en conta que practicamente toda a información (materiais, epígrafes, xacementos) arqueolóxica que nos proporciona o monte do Viso, é froito de achados casuais que se veñen acumulando dende mediados do s. XVIII. As únicas intervencións arqueolóxicas que se lle teñen realizado son dúas prospeccións.

No xacemento romano de Xinzo de 7 ha de extensión, temos tres epígrafes e se ten actuado arqueoloxicamente, con controles, sondaxes e escavacións en área en máis de 7.000 m2 , repartidos en 35 solares e nove rúas repartidos por todo o casco da vila e o seu contorno inmediato.

En conclusión, na miña opinión, o monte do Viso segue aportando as mellores posibilidades e indicios para situar o Forum Limicorum."

Presentación do libro Tres puntos de vista sobre o “Forum Limicorum”

Recibimos este convite do noso benquerido amigo Manuel Gracía Valdeiras, arqueólogo, veciño e gran estudoso e divulgador desta nosa cvontorna. Graciñas 

Domingo Corredoiro: Peliqueiros

 

Un ano máis tivemos a sorte de que os peliqueiros viñeran "Á túa outra casa" a vivenda comunitaria do CDR O Viso na que conviven 12 persoas maiores. É esta unha das visitas que máis nos emocionan. E lembramos tempios pasados con eles e cóntannos o medo que lles tiñan cando eran nenas ou nenos; do que corrían para que non os pillaran porque se te pillaban debías darlle algo (aínda que só fose unha peseta) porque co que xuntaban esperaban pagar o aluguer do traxe...

Graciñas, moitísimas grazas. E que, de hoxe nun ano!  

O Miguel, do Juan e a Geni, é o autor do cartel do Entroido de Xinzo 2025

https://www.facebook.com/reel/

 

Dende hai uns días coñecemos o cartel do Entroido de Xinzo deste ano. E levamos unha gran alegría ó sabermos da súa autoría. Por iso facemos esta entrada; queremos felicitar especialmente ó artista que o creou e á súa familia. E a todos nós.

 Miguel Carballo Álvarez é o fillo do Juan (do Clemente e a Maruja de Lodoselo) e da Geni (de Folgoso). Parabéns !!!

Boa Nova de aninovo

Na Revista Irimia, nº 1066

https://irimia.gal/boa-nova-de-aninovo-esperarei/

 

Bo Nadal e Feliz 2025

 

Os palcos de música

Son edificacións típicas dos ámbitos rurais e urbanos que foron testemuña de miles de historias. Construcións que reflicten a maneira de ser propia e peculiar dun pobo fundamentada ó redor das festas e verbenas.

Son un símbolo da vida en comunidade e os festexos das parroquias. A súa presenza fíxose especialmente notable a partir da década de 1970 e ata os anos 2000, período no que foron construídos a maioría destes peculiares escenarios.

O patrimonio popular de Galicia inclúeos no seu catálogo de elementos arquitectónicos e tradicionais.  

Co fin de preservar e protexer tanto as historias como as estruturas destes palcos de música en Galicia, o Consello Superior de Investigacións Científicas , da man do Instituto de Ciencias do Patrimonio e co financiamento da Axencia Galega de Innovación, puxeron en marcha un proxecto de investigación bautizado como PALCOS. Cultura material e festa na paisaxe rururbana galega, cuxo obxectivo é o de mapear, catalogar e documentar os palcos de música repartidos por todo o territorio galego.

En Lodoselo temos dous no Campo da Lama e estamos a recuperalos. Levamos anos tratando de mantelos coidándoos (pequenos arranxos...) e dándolle algúns usos nas actividades do Pobo escola. Seguen a ser un punto de encontro para a infancia e a adolescencia, sobre todo pero tamén para os maiores que pasean ó redor do campo.

Este ano coa axuda que lle pedimos ó Concello o Obradoiro de emprego preparou o máis antigo e lindo, o redondo. Polo que nos din construíuse aló polo 1.958. Feito polos canteiros do pobo naqueles traballos que se facían a cambio de non ter que ir despois ó Concello (xornada de traballo cun representante de cada casa e do que quedaban liberados en compensación a ese tempo xa dedicado á comunidade). Así nos contaron que se fixera tamén co Cruceiro, o seu traslado cando se fixo a escola. Agora estamos a poñerlle a uralita no teito ó outro, máis recente, de 1.982/83 e agardamos seguir cos traballos de limpeza, lixado, imprimación e pintura. Toda a veciñanza está convidada a participar, a botar unha man. E a ver se logramos como broche final plasmar nestes espazos algúns debuxos, pinturas, murais... que realcen a súa presenza e o seu significado. 

Nesta aposta por artellar tempos e espazos (espazos dignificados) nos que as persoas nos atopemos dende o Programa de Biocoidados esta é unha actuación máis promovida e alentada dende o CDR O Viso: tecer redes de corresponsabilidade para un coidado sostible; os coidados como motor de desenvolvemento rural e comunitario. Este espazo comunitario é unha conexión cos que nos precederon e cos que nos seguirán. Coa celebración, coas festas, co sentido de pertenza a unha comunidade. Agora valoramos que tamén estes son coidados;  coidados naturais, coidados invisibles. 

Outra acción que enmarcamos no proxecto #Biocuidados: Novos modelos de coidados prestados pola comunidade, centrados na persoa, en contornas rurais; está vinculado ao Plan de Recuperación Transformación e Resiliencia do Ministerio de Dereitos Sociais, Consumo e Axenda 2030 e financiado pola Unión Europea- Next GenerationEU. Promovido pola Confederación de Centros de Desenvolvemento Rural (Coceder).